Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Perfect World International (PWI)


της παίχτριας του παιχνιδιού με κωδικό όνομα Elafina
Ναι το ομολογώ είμαι κολλημένη με τα online games αλλά και ποιος δεν ειναι? Η καθημερινότητα είναι γεμάτη άγχος, κούραση, θυμό, θλίψη...... και ο καλύτερος τρόπος να βγάλεις όλη αυτή την ένταση είναι να χαθείς στον μαγικό κόσμο των παιχνιδιών αυτών. Η δική μου πρόταση: το Perfect World International που είναι Safestat-a ένα από τα καλύτερα “freeMMORPG .

 Όμορφα γραφικά, εύκολος χειρισμός, αμέτρητες δυνατότητες δημιουργίας χαρακτήρων ώστε να φτιάξεις αυτόν που σε αντιπροσωπεύει  ή ακόμα και που να σου μοιάζει. Κάποια ενδιαφέροντα  χαρακτηριστικά του παιχνιδιού είναι τα φτερά και τα ιπτάμενα αντικείμενα που έχουν όλοι οι χαρακτήρες και μπορούν να πετάξουν  κάτι που κάνει πολύ πιο εύκολη την μετακίνηση καθώς επίσης και το αυτόματο σύστημα πλοήγησης που είναι μια σημαντική βοήθεια για την εύρεση των quest .Πιο αναλυτικά οι παίχτες καλούνται να επιλέξουν το χαρακτήρα τους  ανάμεσα από 5 φυλές κάθε μια από τις οποίες χωρίζεται σε  2 τάξεις.

UNTAMED



Οι barbarians είναι γεννημένοι πολεμιστές. Στο πεδίο της μάχης μαζεύουν όλα τα χτυπήματα χωρίς να παθαίνουν κάποια σοβαρή ζημιά ενώ ανταποδίδουν τα χτυπήματα στο έπακρον.  Η ικανότητά τους να μπορούν να μεταμορφωθούν σε λευκές τίγρης , κάτι που τους αυξάνει την άμυνά τους στο μέγιστο, τους καθιστά ανίκητους.








Οι venomancers έχουν την ικανότητα να εξημερώνουν ζώα και να τα μετατρέπουν σε κατοικίδια. Όπως και οι barbarian έτσι και οι veno μπορούν να μεταμορφωθούν , συγκεκριμένα σε αλεπούδες, κάτι που αυξάνει την άμυνά τους. Από μόνες τους είναι αδύναμες σαν χαρακτήρες γι αυτό και στέλνουν τα ζωάκια τους στον πόλεμο ενώ οι ίδιες τους προσφέρουν υποστήριξη και θεραπεία.








HUMANS



Οι blademasters. Άλλος ένας χαρακτήρας που αντέχει ξύλο. Βασική τους ικανότητα που τους καθιστά δημοφιλείς μέσα στο παιχνίδι είναι η ‘ακινητοποίηση’ των εχθρών τους. Οι εχθροί τους ευάλωτοι πλέον μιας και δεν μπορούν να κινηθούν μπορούν να νικηθούν με ευκολία.











Οι  wizards έχουν μαγικές άμυνες αλλά γενικά είναι τρωτοί σαν παίχτες. Εκμεταλλεύονται σχεδόν όλα τα στοιχεία της φύσης και τα χτυπήματα τους είναι πολύ ισχυρά.









WINGED ELVES




 Οι  clerics είναι οι ποιο βασικοί χαρακτήρες υποστήριξης. Δουλειά του κληρικού είναι να θεραπεύει , να προστατεύει και φυσικά να ανασταίνει τους υπόλοιπους παίχτες. Αν και τα χτυπήματα του είναι πολύ ισχυρά , λόγω της μειωμένης του άμυνας και φυσικά της χρησιμότητάς του, ο κληρικός στο πεδίο της μάχης είναι απλά υποστηριχτής παρά μαχητής και όλοι οι υπόλοιποι παίχτες τον προστατεύουν.









Οι archers.  Τα χτυπήματά τους κρίσιμα, τα βέλη τους δηλητηριώδη, η ταχύτητα επίθεσης τους τεράστια, η άμυνα τους όμως σχεδόν ανύπαρκτη γι αυτό και χρειάζονται πάντα υποστήριξη και προστασία.









TIDEBORN




 Οι psychics διαχειρίζονται σκοτεινές δυνάμεις  τόσο ισχυρές που ένα χτύπημα είναι αρκετό για να οδηγήσουν τον αντίπαλό τους σε θάνατο. Αντλούν τις δυνάμεις τους από τον πνευματικό κόσμο.





Οι assassin.Τα στιλέτα είναι τα όπλα επιλογής τους. Με κρίσιμη μορφή χτυπήματος, μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά  από όλες τις άλλες κατηγορίες στις περισσότερες περιστάσεις. Με τη ζωτικής σημασίας δυνατότητά τους ,  την ‘απόκρυψη’ , οι δολοφόνοι (assassins) είναι μια τρομακτική προσθήκη σε οποιοδήποτε πεδίο μάχης.








EARTHGUARD



Οι mystics. Αλλος ένας χαρακτήρας υποστήριξης. Έχουν και αυτοί μέσα στις δεξιότητες του την θεραπεία (όχι τόσο ισχυρή όσο των κληρικών) αλλά η πιο βασική τους ικανότητα είναι να προσκαλούν τέρατα που ανάλογα με τις περιστάσεις προσφέρουν άλλοτε άμυνα και άλλοτε επίθεση.











Οι seekers είναι και αυτοί πολεμιστές πρώτης γραμμής. Ισχυρή άμυνα δυνατά χτυπήματα τους καθιστούν σχεδόν άτρωτους.













Κάθε τάξη έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και έχει καθορισμένο ρόλο μέσα στο παιχνίδι. Στα αρχικά σταδία ο ήρωας  πρέπει να φέρει σε περάς κάποιες αποστολές  οι αμοιβές των οποίων πέρα από εμπειρία(xp) και  πνεύμα(spirit),  πράγματα πολύ σημαντικά για την εκμάθηση νέων ικανοτήτων , είναι και πανοπλίες και όπλα.
Αμέτρητες πίστες και νέοι χάρτες καθώς ξεκλειδώνουν δεν σε αφήνουν στιγμή να χάσεις το ενδιαφέρον σου. Σκοπός του παιχνιδιού? Να εξοπλιστείς όσο το δυνατόν καλύτερα, να γίνεις ο ηγέτης μιας πολύ ισχυρής συντεχνίας και να νικήσεις το κακό, καθώς και επίσης να κατακτήσεις  όση περισσότερη γη μπορείς  μέσα από πολέμους.
Φυσικά σαν όλα τα παιχνίδια έχει και αυτό τα κακά του. Είναι ένα παιχνίδι καθαρά ομαδικό. Αν και αρκετές αποστολές είναι εύκολες και μπορούν να πραγματοποιηθούν από ένα άτομο, στην πλειοψηφία τους χρειάζονται αρκετά άτομα και καλή συνεργασία . Επίσης όλοι οι χαρακτήρες έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό μέσα στο παιχνίδι  που σημαίνει ότι για να φέρεις σε πέρας κάποιες πίστες η ομάδα σου θα πρέπει να περιέχει ένα άτομο από κάθε φυλή. Άλλο ένα αρνητικό είναι ότι ενώ το παιχνίδι καλείτε ως  free λειτουργεί το λεγόμενο item shop όπου ο κάθε παίχτης καταθέτοντας ευρώ μπορεί να αγοράσει σχεδόν τα πάντα, φυσικά αυτό δεν εμποδίζει τον παίχτη να προχωρήσει μιας και ότι υπάρχει στο item shop μπορεί να βρεθεί και μέσα στο παιχνίδι μόνο που θα πάρει μήνες και όχι κάποια δευτερόλεπτα.


Μπορείτε να κατεβάσετε το παιχνίδι από εδώ : http://pwi.perfectworld.com/download
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ:
Operating System
Windows® XP, Windows 2000, Windows Vista, or Windows 7
CPU
Intel® Pentium® 4 at 1GHz, (Mid to High Range Dual-Core 2.5GHz CPU or better recommended.)
RAM
1GB of RAM (2GB or more recommended for XP, 3GB or more for Windows Vista and Windows 7)
Hard Disk
5GB of Hard Drive Space or more (14GB or more preferred)
Graphic Display
3D video chipset with pixel and vertex shader model 1.3 supported. GeForce 4 Ti4200 64MB or ATI Radeon 8500 64MB or newer for Windows XP. For Windows Vista and 7, a GeForce FX 5200 128MB or ATI Radeon 9500 128MB or newer is needed.
Sound Drivers
DirectX 9.0c compatible sound chip or onboard audio capability with the latest sound drivers
Network
Broadband Internet connection required


4 σχόλιο:

O.K. είπε...

Αγαπητή "ελαφίνα", παραθέτω τα λόγια σου: "Η καθημερινότητα είναι γεμάτη άγχος, κούραση, θυμό, θλίψη...... και ο καλύτερος τρόπος να βγάλεις όλη αυτή την ένταση είναι να χαθείς στον μαγικό κόσμο των παιχνιδιών αυτών". Προσωπικά λυπάμαι που πιστεύεις ότι η ζωή είναι όπως την περιγράφεις. Η ζωή μπορεί όντως μερικες φορές να είναι έτσι, αλλά μπορεί να είναι και γεμάτη χαρά, νέες εμπειρίες, αυτοπραγμάτωση και πολλά πολλά άλλα που δεν χωρούν εδώ. Δεν έχεις άδικο στο ότι πρέπει κάπου να ξεσπάσουμε την καθημερινή μας ένταση, ωστόσο εγώ θα σου πρότεινα κάτι πιο δημιουργικό όπως ο αθλητισμός, η μουσική, ο χορός, η ζωγραφική, το διάβασμα και ό,τι άλλο μπορεί να σε ψυχαγωγήσει και να σου δώσει νέα εμπνευση και θάρρος να συνεχίσεις τη ζωή σου. Πιστεύεις δηλ. πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις όταν τα πράγματα δυσκολεύουν είναι να "χάνεσαι" (χρησιμοποιώ τη δική σου λέξη) στον "τέλειο" κόσμο των παιχνιδιών? Είναι δικαίωμά σου βέβαια, αλλά ίσως κάποια μέρα πέσει το ρεύμα και να πρέπει να μείνεις κάποιες ώρες offline. Τότε τι θα κάνεις που θα είσαι αναγκασμένη να μείνεις μόνη με τον εαυτό σου? τι θα σκεφτείς όταν θα τον κοιτάξεις στον καθρέφτη? Θα μπορούσες και ακομα μπορεις να γινεις τόσα ωραία πράγματα! Να κάνεις αληθινούς φίλους και να αγαπήσεις τη ζωή-όλο το πακέτο, όχι μόνο τις χαρές. Πώς θα νιώσεις κάποια μέρα που θα πέσει το ρεύμα και θα συνειδητοποιησεις πόσο ψεύτικος φίλος ήταν το gaming?Θα είναι άραγε πολύ αργά για να αλλάξεις? όλα αυτά δεν τα λέω για να σε προσβάλλω , ούτε για να σε τρομοκρατήσω, αλλά γιατί έχω γνωρίσει άτομα σαν εσένα και έχω περάσει και κάποιες παρόμοιες φρίκες. Δες την ταινία gamer με τον gerald butler και σε παρακαλώ να αναλογιστείς τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει. Σε αυτή την ταινία θα δεις πως μοιάζουν στ' αλήθεια, στον πραγματικό υλικό κόσμο, αυτοί με τους οποίους παίζεις ομαδικά παιχνίδια στο ίντερνετ. Επίσης, κλείνοντας, σε παραπέμπω σε μια διαφήμιση που κυκλοφορεί τώρα τελευταία η οποία τελειώνει με το σλογκαν "όποιος ζει στον ηλεκτρονικο κόσμο, έχει πάψει να ζει στον πραγματικό. εσύ σε ποιον κόσμο θέλεις να ζεις;". Αυτή είναι μια ερώτηση που καλούμαστε κι εσύ κι εγώ κι όλοι μας ξεχωριστά να απαντήσουμε. Φιλικά, Odysseas Keiner.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητε Οδυσσεα δεν ειπα ποτε οτι η αληθινη ζωη μπορει να αντικατασταθει απο ενα παιχνιδι και φυσικα δεν εγκρινω να ζει κανεις πισω απο μια οθονη, ομως πιστεψε με καποια στιγμη θα γυρισεις σπιτι κουρασμενος απο 12ωρη εργασια θα κοιταχτεις στον καθρεπτη και θα πεις : ειμαι 40 ετων, δουλευω ολη μερα μεσα σε ραδιενεργεια η δεν ξερω και εγω που και παιρνω 500 ευρω εχω 2 παιδια και δεν εχω να τους παρω ουτε γαλα, η γυναικα μου ειναι ανεργη, εχω ενα σπιτι που πιο πολυ μοιαζει με παραγκα παρα με σπιτι και μπαζει κρυο απο παντου και τα παιδακια μου ειναι συνεχεια αρρωστα και δεν εχω λεφτα για θερμανση και μου ηρθε και το χαρατσι της δεη 6ευρω το τετραγωνικο και και και...... εκεινη τη στιγμη χωρις να το θες και χωρις να εχεις καποιο ψυχικο νοσημα θα θες να αρπαξεις ενα οπλο και να καθαρισεις κοσμο η απλα θα οδηγηθεις στην τρελα. Εγω λοιπον απο το να κλειστω σε ψυχιατρικη κλινικη προτιμω να μπω στο παιχνιδι και να σκοτωσω ενα τερατακι, να κανω χαβαλε , να βγαλω τα φτερα μου και να πεταξω μακρυα απο αυτα. Πιστεψε με 10 λεπτα ειναι αρκετα για να ηρεμησεις. Αλλο το να μπαινεις στο παιχνιδι για 10 λεπτα και αλλο 24 ωρες. Ωστοσο μιας και απο οτι φαινεται δεν εχεις παιξει ποτε θα σε παρακαλουσα να μην σχολιαζεις τοσο κυνικα και απολυτα τα παντα χωρις να γνωριζεις. Φυσικα και δεχομαι και σεβομαι την γνωμη των αλλων και χαιρομαι να μιλαω με ανθρωπους που ειναι ειλικρινεις αλλα ομολογω οτι το χωρις να με ξερεις να με κρινεις και να λες οτι ζω μονο για τον εικονικο κοσμο με προσβαλει. Σε ευχαριστω παντως για τις συμβουλες αν και ειμαι αρκετα μεγαλη για να μπορω να ελεγχω τον εαυτο μου και να σταματαω οταν καταλαβαινω οτι ξεπερασα τα ορια του πραγματικου. Φιλικα Ευη (ή αλλιως Elafina)

O.K. είπε...

Αγαπητή εύη, στο προηγούμενο σχόλιο μου σκοπός μου ήταν να θέσω ερωτήματα και αυτό έκανα. Δεν διατύπωσα γνώμες του τύπου «εύη είναι ντροπή σου που είσαι τόσο εθισμένη στο gaming». Ξαναδιάβασε το σχόλιο για να το διαπιστώσεις. Όπως προείπα, σημασία έχει τι απάντηση δίνουμε ο καθένας και η καθεμία μας σε αυτά τα ερωτήματα. Αν οι ερωτήσεις μου δεν έχουν νόημα για ΄σενα (αφού μπαίνεις μόνο 10 λεπτά όπως λες κι εσύ…), τότε δεν βλέπω γιατί να ασχοληθείς μαζί μου. Μιας και όμως μου απάντησες-και καλά έκανες- έχω να παρατηρήσω και μερικά άλλα πράγματα… Καταρχήν, διακρίνω αντιφάσεις μέσα στα λεγόμενα σου. Ξεκινάς το άρθρο λέγοντας ότι είσαι κολλημένη με τα παιχνίδια και έπειτα τη μια λες ότι η ζωή είναι γεμάτη θλίψη, θυμό, πόνο και απογοήτευση και πως ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από αυτή τη σκληρή πραγματικότητα είναι να χαθείς στο τέλειο κόσμο των παιχνιδιών και από την άλλη αναφέρεις ότι μπαίνεις μόνο 10 λεπτά καθημερινά… Αν σου έλεγε κάποιος αυτά που λες στο άρθρο, θα τον πίστευες αν ισχυριζόταν μετά ότι μπαίνει για δέκα λεπτά? Αλλά η κύρια κριτική μου απέναντι στην απάντησή σου βρίσκεται αλλού. Θέτεις ένα δίλημμα. Μου λες ότι κι εγώ κάποια στιγμή θα βρεθώ να ζω μια ζωή γεμάτη από βάσανα κι ότι θα κινδυνεύω να τρελαθώ από τις κακοτυχίες. Και μου λες ότι η δική σου καλύτερη λύση για να μην τρελαθείς όταν έχεις γυρίσει από 12ωρη εργασία και τα παιδιά σου είναι άρρωστα και κλαίνε είναι να μπεις στον υπολογιστή να παίξεις για δέκα μόνο λεπτά για να ξεφύγεις, για να ηρεμήσεις. Οκ. Σέβομαι την άποψη σου , αλλά δεν τη συμμερίζομαι σε καμία περίπτωση και μάλιστα είμαι κάθετα αντίθετος. Το δίλημμα που θέτεις (ή θα τρελαθείς ή θα χαλαρώσεις μ’ ένα ωραίο παιχνίδι στον υπολογιστή) το θεωρώ ψεύτικο. Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις. Πχ. Να διοχετεύσεις την οργή σου σε μια διαδήλωση, καθώς μου περιγράφεις μια κοινωνία που σε έχει καταπατήσει τελείως. (Οι συνθήκες που μου περιγράφεις ταιριάζουν πιο πολύ σε δουλοπάροικο παρά σε πολίτη… ) Τουλάχιστον είναι μια διέξοδος που κοιτάει το πρόβλημα κατάματα. Μιας και μίλησες για τρέλα, δεν γνωρίζεις ότι όσο δεν αντιμετωπίζεις το πρόβλημα και προσπαθείς να το καταπνίξεις, τόσο μεγαλύτερο γίνεται? Μπορείς βέβαια να κάνεις και πολλά άλλα πράγματα. Αυτό σου το ανέφερα ενδεικτικά. Εξάλλου, αν το δίλημμα σου ίσχυε, τι νομίζεις ότι θα έπρεπε να κάνουν οι παππούδες μας πριν 40 χρόνια- που μερικοί πέρασαν δια πυρός και σιδήρου- που δεν είχαν τους υπολογιστές?? Έπειτα, για να μην το ξεχάσω: ποιος σου είπε ότι εγώ δεν έχω παίξει ποτέ στη ζωή μου; Δε θυμάμαι να σου είπα κάτι τέτοιο… Συνεπώς το συμπέρανες αυθαίρετα. Μια άλλη φορά είχα κάνει έναν διάλογο παρόμοιο με αυτόν που κάνουμε τώρα και τότε πραγματικά δεν είχα παίξει τίποτα και ο συνομιλητής μου έμεινε ικανοποιημένος όταν μου είπε «τι ξέρεις κι εσύ, αφού δεν έχεις παίξει…». Ωστόσο, από τότε έχω δοκιμάσει παιχνίδια και έχω τερματίσει και κάποια. Ενδεικτικά σου αναφέρω τα age of empires, counter, call of duty 2, insomnia… Γι’ αυτό τη συμβουλή σου να την εφαρμόζεις πρώτα εσύ και να μη μιλάς χωρίς καθόλου δεδομένα. Και αλήθεια από περιέργεια, μιας και το ανέφερες, έχεις δουλέψει ποτέ 12ωρα? Γιατί εγώ έχω δουλέψει και ξέρω τη φάση… Αυτά είχα να σου πω. Δεν ξέρω αν θα θελήσεις να απαντήσεις, πάντως εγώ έχω πει αρκετά. Ο καθένας ας κάνει τις επιλογές του. Και σαν υστερόγραφο, σε ενημερώνω πως ο εθισμός σε οτιδήποτε δεν εξαρτάται από το πόσο μεγάλοι είμαστε… Να είσαι καλά.-

Ανώνυμος είπε...

Δεν εχω δουλεψει απλα 12 ωρες αλλα πολυ περισσοτερες.Συγκεκριμενα απο τις 8 το πρωι μεχρι τις 8 το βραδυ για πληρωμη 6ωρου. Δευτερον καποιος μπορει να πει οτι ειναι κολλημενος απλα και μονο γτ του αρεσουν παρα πολυ χωρις αυτο να σημαινει οτι περνα εκει 24ωρες το 24ωρο. Επισης εθεσα απλα ενα παραδειγμα που να δειχνει ποσο χαλια μπορει να γινει η ζωη και που μπορει να σε οδηγησει. Και για να τελειωνουμε γτ αρκετα αχοληθηκα και εχασα πολυ χρονο απο τη ζωη μου για να απανταω στα κακοπροαιρετα μηνυματα σου να σου πω οτι ο καθενας ασχολειται με τα παιχνιδια για τους δικους του προσωπικους λογους οποιοι και αν ειναι αυτοι και οφειλεις να σεβαστεις τον τροπο ζωης τους και να μην τους κρινεις οπως δεν κρινει κανενας εσενα. Και μιας και σε εχει φαει η περιεργεια να σου λυσω για πιο λογο μπαινω εγω. Ταλαιπωρουμε απο χρονιες αυπνιες και σε αυτες οδηγηθηκα λογο της ασχημης ζωης που ειχα. Πολλες φορες λοιπον που ειμαι ξυπνια και κοιταω το ταβανι εχω αναγκη να μιλησω με καποιον να ξεχαστω να πω μια χαζομαρα να γελασω. Ολοι μου οι φιλοι στις 4-5 το χαραμα κοιμούνται θα μου πεις για αυτο ειναι οι φιλοι για να ειναι κοντα σου οταν τους χρειαζεσαι ομως θα ημουν πολυ καθικι αν ξυπνουσα αυτους και τα μωρα τους απλα για να μιλησω. Ενα καλο που εχουν τα παιχνιδια λοιπον ειναι οτι οποια στιγμη της ημερας και αν μπεις θα βρεις ατομο να μιλησεις. Τελος μπορεις να σκεφτεσαι οτι θες για εμενα η για οποιοδηποτε αλλον απλα να το κρατας για τον εαυτο σου. Και εγω μπορω να σκεφτω πολλα για εσενα του στυλ οτι εισαι ενας τεμπελης που αφιερωνει ολη μερα για να ασχολειται με τις ζωες των αλλων και να γραφει ολοκληρες εκθεσεις εις βαρος τους αλλα δεν το κανω. Ξερεις γτ? Γιατι απλα δεν θεωρω οτι ειναι κανενας αξιος να κρινει τον αλλον και ειδικα οταν δεν τον γνωριζει. Elafina

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε τη γνώμη σας: