Συνέντευξη στη Φωτεινή Παπαδάκη
Φωτογραφίες: Ευαγγελία Σπηλιωτοπούλου
«Είμαστε εις το εμείς και όχι εις το εγώ», αναφέρει ο περίφημος στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματά» του. Αυτό το «ΕΜΕΙΣ» προέβαλε και η Ελένη Γερασιμίδου τονίζοντας πως «ένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά, όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε».
Η αγαπημένη ηθοποιός και πλέον βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε για τα δεινά των πολιτών από τα μέτρα της κυβέρνησης, για τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, για τον πολιτισμό που έχει «μαραθεί» και φυσικά δεν παρέλειψε να μιλήσει για το θέμα της λογομαχίας του κ. Γεωργιάδη και του κ. Κασιδιάρη για ένα… ρολόι ρόλεξ, γεγονός που η ίδια σατίρισε στη Βουλή λέγοντας «το δικό μου ρολόι κάνει 15€»!
Φέτος ενώνετε τις δυνάμεις σας με την Άννα Βαγενά και μας παρουσιάζετε το έργο «Άλωση της Κωνσταντίας». Τι έχετε ξεχωρίσει εσείς σε αυτό το έργο;
Πρόκειται για ένα υπέροχο διήγημα του Γιάννη Μακριδάκη. Ο Χρήστος Βαλαβανίδης έκανε μια διασκευή θεατρική που νομίζω ότι έχει και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς ερμηνευτικά αλλά και για τον κόσμο. Είναι ένα έργο κατά της μισαλλοδοξίας μεταξύ των λαών και μιλάω για τον τούρκικο και τον ελληνικό και με κάποιον τρόπο στο τέλος επιτυγχάνεται η «Άλωση της Κωνσταντίας». Το άλλο ενδιαφέρον είναι ότι συνεργάζομαι ξανά με την Άννα Βαγενά, με την οποία είχα συνεργαστεί το 1979 στο Θεσσαλικό θέατρο.
«Άλωση» λοιπόν, γίνεται ένα παιχνίδι στο έργο με αυτή την Άλωση. Αλήθεια πιστεύετε ότι σήμερα έχει «αλωθεί» η χώρα μας από ξένες δυνάμεις;
Επειδή η χώρα δεν είναι μόνο τα γεωγραφικά σύνορα, αλλά και οι άνθρωποι θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον οι άνθρωποι δεν έχουν αλωθεί και θα έρθει η ώρα που θα το αποδείξουν…
Ποιοι πιστεύετε ότι ευθύνονται για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε; Ευθύνονται οι πολιτικοί και οι πολίτες ως ένα βαθμό;
Όχι δεν είμαι καθόλου αυτής της άποψης. Ευθύνεται ο καπιταλισμός τίποτα άλλο. Όσοι πολιτικοί είναι πιόνια του καπιταλισμού βεβαίως και ευθύνονται, αλλά και ο λαός που δεν ευθύνεται καλά θα κάνει να τον χτυπήσει αυτό τον καπιταλισμό. Έτσι κι αλλιώς στα τελευταία του είναι για αυτό κοπανιέται σαν το δράκο.
Θεωρείτε πως είναι εφικτό να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας σε αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει;
Είναι η μόνη λύση. Θα σας πω το εξής: Σήμερα έβλεπα ειδήσεις και έλεγα στον άντρα μου ότι έχω την εντύπωση πως γύρω στα τρία χρόνια κάθε μέρα ακούω τις ίδιες ειδήσεις. Αν θα πάρουμε τη δόση, πώς θα την πάρουμε… πιστεύω ότι θα μας τη δώσουν στο τέλος, αλλά μέχρι πότε θα μας την δώσουν;
Μιας και μιλήσατε για τη δόση, στο Eurogroup είδαμε ότι δεν επιτεύχθηκε τελικά ο στόχος να την πάρουμε…
Όχι δεν επιτεύχθηκε και αυτό δείχνει τις μεταξύ τους διαφορές που έχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάποια στιγμή μπορεί να τα βρούνε, άρα έχουμε δίκιο εμείς που λέμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις
Μα το θέμα είναι τι κάνουμε για να πάψουμε να στηριζόμαστε στις πλάτες ξένων…
Μια χαρά μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο κάτω κάτω αν υποφέρουμε και λίγο θα ξέρουμε ότι υποφέρουμε για τον εαυτό μας…
Αξίζει όμως τόσα δεινά τούτος ο ταλαίπωρος τόπος;
Φυσικά και δεν αξίζει, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν σωτήρες.
Πώς κρίνετε το γεγονός ότι κυρίως οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και οι φτωχοί καλούνται να πληρώσουν το «μάρμαρο»;
Είναι πάρα πολύ άδικη η πολιτική αυτή. Κι εγώ είμαι κατά κάποιον τρόπο θύμα αυτής της πολιτικής. Θα σας πω μόνο πόσο χάρηκα όταν πήρα τη σύνταξή μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύω , αλλά πήρα τέτοια χαρά που μετά από 38 χρόνια σκληρής δουλειάς και πολύ μεγάλης ανέχειας πολλές φορές τα κατάφερα. Από τον επόμενο μήνα άρχισαν οι περικοπές και δεν πήρα κάποια μεγάλη σύνταξη.
Ως ΚΚΕ πώς θα καταφέρετε να πείσετε τους δύσπιστους πολίτες ότι μπορείτε να κάνετε κάτι καλό για αυτό τον τόπο;
Μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Κανένας δεν μπορεί μόνος του και ί χωρίς από πίσω του να υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη ιδεολογία. Εμείς ως ΚΚΕ δεν λέμε ότι θα κάνουμε κάτι μόνοι μας. Μόνο με το λαό θα τα καταφέρουμε. Εμείς, μαζί! Τώρα, αν αυτά που λέω μέσα στη Βουλή περνάνε στον κόσμο, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα πιστεύω πραγματικά. Όταν πιστεύεις κάτι μπορείς να το μεταδώσεις και στον άλλον, το ίδιο συμβαίνει και με το θέατρο άλλωστε.
Οι πολίτες που σας συναντούν στο δρόμο τι σας λένε για τις δυσκολίες που περνάνε, για το τι περιμένουν από εσάς τώρα που γίνατε βουλευτής;
Είχα την τύχη να έχω κερδίσει την αγάπη του κόσμου, προφανώς γιατί και εγώ την ανταποδίδω. Συνέχεια μου λένε κάντε κάτι, σώστε μας και εκεί βέβαια τους απαντώ πως μόνη μου δεν μπορώ να κάνω κάτι, χωρίς τη δύναμη του λαού. Αλλά θέλω να είναι σίγουροι εκείνοι που με τίμησαν με την ψήφο τους ότι εγώ δεν αλλάζω κόμματα, όπως κάνουν άλλοι.
Γιατί αν μη τι άλλο δημιουργείται μια πολύ άσχημη εικόνα στον πολίτη και ψηφοφόρο, όταν βλέπει πως δεν είναι πιστός ένας πολιτικός στην ιδεολογία του…
Ακριβώς. Εξάλλου εμείς δεν το έχουμε ως επάγγελμα αυτό. Η αμοιβή μας πάει στο κόμμα μας. Εμείς παίρνουμε μια συμβολική αμοιβή για κάποια έξοδα που κάνουμε.
Στη Βουλή πρόσφατα γίνατε και εσείς και εμείς ως πολίτες μάρτυρες της λογομαχίας του κ. Άδωνη Γεωργιάδη με τον Ηλία Κασιδιάρη για ένα ρολόι… ρόλεξ. Πώς κρίνετε το γεγονός ότι την ώρα που ο κόσμος πεινάει κάποια πολιτικά πρόσωπα καυγαδίζουν για τέτοια επουσιώδη θέματα;
Έγινε χαμός στη Βουλή με αυτό. Εγώ τους τη φύλαγα. Έκανα την ομιλία μου, μίλησα για τον καπιταλισμό, τον βερμπαλισμό, για το λαϊκισμό, την είχα μετρήσει∙ ήξερα δηλαδή ότι δεν θα ξεπεράσω τα επτά λεπτά και είπα στο τέλος ότι «να δεν ξεπέρασα τον χρόνο μου, παρεμπιπτόντως το ρολόι μου κάνει 15€»!
Στην ομιλία σας λοιπόν αναφέρατε αυτές τις λέξεις: Βερμπαλισμό και λαϊκισμό που αφανίζουν τον πολιτισμό και λειτουργούν υπέρ του καπιταλισμού που όπως είπατε ευθύνεται για όλα τα δεινά. Τι προβλήματα εντοπίζετε στον κόσμο του πολιτισμού;
Ναι έθιξα το θέμα του πολιτισμού. Να σας πω μόνο πως υπάρχει ένα κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος που φυτοζωεί, δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς παρά τις προσπάθειες του διευθυντή και των ανθρώπων που είναι εκεί. Δεν μπορεί να κάνει παραγωγές. Βρήκα τους ηθοποιούς που παίζουν στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» να ζουν σε ένα ξενοδοχείο στο λόφο του Στρέφη, όπου έχουν κοινόβιο και λένε εμείς είμαστε προνομιούχοι. Τα ΔΗΠΕΘΕ έχουν πεθάνει, επιχορηγήσεις δεν υπάρχουν, αυτοί πάλι που είχαν ευνοηθεί από τις επιχορηγήσεις βρίσκουν πάλι τρόπους να πάρουν χρήματα. Πλέον όλοι βρισκόμαστε σε πλήρη ένδεια. Ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας ,ο κ. Παύλος Γερουλάνος, δεν δέχτηκε ποτέ κανέναν από το Σωματείο μας. Ο πολιτισμός έχει δεχτεί πολύ μεγάλο χτύπημα.
Πώς μπορεί ο πολιτισμός που έχει «μαραθεί» να διαγράψει τη δική του πορεία κόντρα στα εμπόδια που εμφανίζονται μπροστά του;
Όποιες και να είναι οι προθέσεις, από όπου και αν προέρχονται ο πολιτισμός προχωράει και μάλιστα σε τέτοιους καιρούς η λύση είναι οι πολιτιστικές δυνάμεις να ενωθούν και να δουλεύουν διαφορετικά πια, όπως έκαναν και παλιά και γυρνούσαν τα χωριά και τον κόσμο και πλέον και οι νέοι θα πρέπει να φτιάξουν μεταξύ τους συνεταιριστικές δουλειές. Ο πολιτισμός πάντως δεν θα πεθάνει, να είστε σίγουροι γι΄ αυτό!
Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που αποτελεί κοινωνική μάστιγα ουσιαστικά, είναι αυτό της ανεργίας, η οποία έχει φτάσει στο «κόκκινο» πλέον λόγω οικονομικής κρίσης. Τι έχετε να πείτε στους νέους που βλέπουν τα όνειρά τους να καταβαραθρώνονται;
Πάντοτε υπήρξαν τέτοιες εποχές, πάντα οι νέοι είχαν όνειρα και το κουράγιο να παλέψουν για αυτά και πρέπει να το βρίσκουν αυτό το κουράγιο. Όσο για τους πολιτικούς που κλαίνε, θεωρώ πολύ υποκριτικό το κλάμα τους. Δηλαδή να βγαίνουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και να κλαίνε για τους νέους που φεύγουν και για όσους αυτοκτονούν. Οι αντιστάσεις μας δεν πρέπει να μειωθούν. Επιβάλλεται να κερδίσουμε αυτά που μας ανήκουν και ειδικότερα οι νέοι άνθρωποι.
Πολλοί νέοι όμως εγκαταλείπουν την Ελλάδα και φεύγουν στο εξωτερικό…
Ασφαλώς και δεν είναι μόνο νέοι άνθρωποι είναι και μεγαλύτεροι. Είναι μεγάλη πληγή αυτό. Όμως και εκεί γίνονται τα ίδια και σιγά σιγά θα πάψει η μετανάστευση να αποτελεί σωτηρία.
Μιλήσατε για τις αυτοκτονίες που είναι ένα άλλο εξίσου σοβαρό θέμα. Δεν φαίνεται όμως να «ιδρώνει» το αυτί τους…
Η αλήθεια είναι ότι το συζητάνε πάρα πολύ μέσα στη Βουλή, αλλά ποιος έχει την ευθύνη δεν ξέρω. Φαρισαίοι είναι όλοι; Τι να πω. Το λένε έτσι για να βγάλουν λόγο…
Έχετε πει χαρακτηριστικά πως κάποια πολιτικά πρόσωπα επιδίδονται σε ρεσιτάλ υποκριτικής. Σε ποιους αναφερόσασταν;
Σε όσους το κάνουν. Όποιος έχει τη μύγα ας μυγιαστεί, εγώ δεν μπορώ να πω ονόματα, όχι ότι φοβάμαι απλώς μπορεί να αδικήσω μερικούς πρωταγωνιστές!
(γέλια)
Προηγουμένως στείλατε ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι ο πολιτισμός δεν θα πεθάνει. Είστε το ίδιο αισιόδοξη για το μέλλον της Ελλάδας και των πολιτών της;
Το μέλλον εξαρτάται από τις αποφάσεις του λαού μας, όταν ο λαός μας πάρει την εξουσία στα χέρια του, τότε το μέλλον θα προχωρήσει…
Φωτογραφίες: Ευαγγελία Σπηλιωτοπούλου
«Είμαστε εις το εμείς και όχι εις το εγώ», αναφέρει ο περίφημος στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματά» του. Αυτό το «ΕΜΕΙΣ» προέβαλε και η Ελένη Γερασιμίδου τονίζοντας πως «ένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά, όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε».
Η αγαπημένη ηθοποιός και πλέον βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε για τα δεινά των πολιτών από τα μέτρα της κυβέρνησης, για τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, για τον πολιτισμό που έχει «μαραθεί» και φυσικά δεν παρέλειψε να μιλήσει για το θέμα της λογομαχίας του κ. Γεωργιάδη και του κ. Κασιδιάρη για ένα… ρολόι ρόλεξ, γεγονός που η ίδια σατίρισε στη Βουλή λέγοντας «το δικό μου ρολόι κάνει 15€»!
Φέτος ενώνετε τις δυνάμεις σας με την Άννα Βαγενά και μας παρουσιάζετε το έργο «Άλωση της Κωνσταντίας». Τι έχετε ξεχωρίσει εσείς σε αυτό το έργο;
Πρόκειται για ένα υπέροχο διήγημα του Γιάννη Μακριδάκη. Ο Χρήστος Βαλαβανίδης έκανε μια διασκευή θεατρική που νομίζω ότι έχει και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς ερμηνευτικά αλλά και για τον κόσμο. Είναι ένα έργο κατά της μισαλλοδοξίας μεταξύ των λαών και μιλάω για τον τούρκικο και τον ελληνικό και με κάποιον τρόπο στο τέλος επιτυγχάνεται η «Άλωση της Κωνσταντίας». Το άλλο ενδιαφέρον είναι ότι συνεργάζομαι ξανά με την Άννα Βαγενά, με την οποία είχα συνεργαστεί το 1979 στο Θεσσαλικό θέατρο.
«Άλωση» λοιπόν, γίνεται ένα παιχνίδι στο έργο με αυτή την Άλωση. Αλήθεια πιστεύετε ότι σήμερα έχει «αλωθεί» η χώρα μας από ξένες δυνάμεις;
Επειδή η χώρα δεν είναι μόνο τα γεωγραφικά σύνορα, αλλά και οι άνθρωποι θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον οι άνθρωποι δεν έχουν αλωθεί και θα έρθει η ώρα που θα το αποδείξουν…
Ποιοι πιστεύετε ότι ευθύνονται για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε; Ευθύνονται οι πολιτικοί και οι πολίτες ως ένα βαθμό;
Όχι δεν είμαι καθόλου αυτής της άποψης. Ευθύνεται ο καπιταλισμός τίποτα άλλο. Όσοι πολιτικοί είναι πιόνια του καπιταλισμού βεβαίως και ευθύνονται, αλλά και ο λαός που δεν ευθύνεται καλά θα κάνει να τον χτυπήσει αυτό τον καπιταλισμό. Έτσι κι αλλιώς στα τελευταία του είναι για αυτό κοπανιέται σαν το δράκο.
Θεωρείτε πως είναι εφικτό να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας σε αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει;
Είναι η μόνη λύση. Θα σας πω το εξής: Σήμερα έβλεπα ειδήσεις και έλεγα στον άντρα μου ότι έχω την εντύπωση πως γύρω στα τρία χρόνια κάθε μέρα ακούω τις ίδιες ειδήσεις. Αν θα πάρουμε τη δόση, πώς θα την πάρουμε… πιστεύω ότι θα μας τη δώσουν στο τέλος, αλλά μέχρι πότε θα μας την δώσουν;
Μιας και μιλήσατε για τη δόση, στο Eurogroup είδαμε ότι δεν επιτεύχθηκε τελικά ο στόχος να την πάρουμε…
Όχι δεν επιτεύχθηκε και αυτό δείχνει τις μεταξύ τους διαφορές που έχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάποια στιγμή μπορεί να τα βρούνε, άρα έχουμε δίκιο εμείς που λέμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις
Μα το θέμα είναι τι κάνουμε για να πάψουμε να στηριζόμαστε στις πλάτες ξένων…
Μια χαρά μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο κάτω κάτω αν υποφέρουμε και λίγο θα ξέρουμε ότι υποφέρουμε για τον εαυτό μας…
Αξίζει όμως τόσα δεινά τούτος ο ταλαίπωρος τόπος;
Φυσικά και δεν αξίζει, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν σωτήρες.
Πώς κρίνετε το γεγονός ότι κυρίως οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και οι φτωχοί καλούνται να πληρώσουν το «μάρμαρο»;
Είναι πάρα πολύ άδικη η πολιτική αυτή. Κι εγώ είμαι κατά κάποιον τρόπο θύμα αυτής της πολιτικής. Θα σας πω μόνο πόσο χάρηκα όταν πήρα τη σύνταξή μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύω , αλλά πήρα τέτοια χαρά που μετά από 38 χρόνια σκληρής δουλειάς και πολύ μεγάλης ανέχειας πολλές φορές τα κατάφερα. Από τον επόμενο μήνα άρχισαν οι περικοπές και δεν πήρα κάποια μεγάλη σύνταξη.
Ως ΚΚΕ πώς θα καταφέρετε να πείσετε τους δύσπιστους πολίτες ότι μπορείτε να κάνετε κάτι καλό για αυτό τον τόπο;
Μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Κανένας δεν μπορεί μόνος του και ί χωρίς από πίσω του να υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη ιδεολογία. Εμείς ως ΚΚΕ δεν λέμε ότι θα κάνουμε κάτι μόνοι μας. Μόνο με το λαό θα τα καταφέρουμε. Εμείς, μαζί! Τώρα, αν αυτά που λέω μέσα στη Βουλή περνάνε στον κόσμο, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα πιστεύω πραγματικά. Όταν πιστεύεις κάτι μπορείς να το μεταδώσεις και στον άλλον, το ίδιο συμβαίνει και με το θέατρο άλλωστε.
Οι πολίτες που σας συναντούν στο δρόμο τι σας λένε για τις δυσκολίες που περνάνε, για το τι περιμένουν από εσάς τώρα που γίνατε βουλευτής;
Είχα την τύχη να έχω κερδίσει την αγάπη του κόσμου, προφανώς γιατί και εγώ την ανταποδίδω. Συνέχεια μου λένε κάντε κάτι, σώστε μας και εκεί βέβαια τους απαντώ πως μόνη μου δεν μπορώ να κάνω κάτι, χωρίς τη δύναμη του λαού. Αλλά θέλω να είναι σίγουροι εκείνοι που με τίμησαν με την ψήφο τους ότι εγώ δεν αλλάζω κόμματα, όπως κάνουν άλλοι.
Γιατί αν μη τι άλλο δημιουργείται μια πολύ άσχημη εικόνα στον πολίτη και ψηφοφόρο, όταν βλέπει πως δεν είναι πιστός ένας πολιτικός στην ιδεολογία του…
Ακριβώς. Εξάλλου εμείς δεν το έχουμε ως επάγγελμα αυτό. Η αμοιβή μας πάει στο κόμμα μας. Εμείς παίρνουμε μια συμβολική αμοιβή για κάποια έξοδα που κάνουμε.
Στη Βουλή πρόσφατα γίνατε και εσείς και εμείς ως πολίτες μάρτυρες της λογομαχίας του κ. Άδωνη Γεωργιάδη με τον Ηλία Κασιδιάρη για ένα ρολόι… ρόλεξ. Πώς κρίνετε το γεγονός ότι την ώρα που ο κόσμος πεινάει κάποια πολιτικά πρόσωπα καυγαδίζουν για τέτοια επουσιώδη θέματα;
Έγινε χαμός στη Βουλή με αυτό. Εγώ τους τη φύλαγα. Έκανα την ομιλία μου, μίλησα για τον καπιταλισμό, τον βερμπαλισμό, για το λαϊκισμό, την είχα μετρήσει∙ ήξερα δηλαδή ότι δεν θα ξεπεράσω τα επτά λεπτά και είπα στο τέλος ότι «να δεν ξεπέρασα τον χρόνο μου, παρεμπιπτόντως το ρολόι μου κάνει 15€»!
Στην ομιλία σας λοιπόν αναφέρατε αυτές τις λέξεις: Βερμπαλισμό και λαϊκισμό που αφανίζουν τον πολιτισμό και λειτουργούν υπέρ του καπιταλισμού που όπως είπατε ευθύνεται για όλα τα δεινά. Τι προβλήματα εντοπίζετε στον κόσμο του πολιτισμού;
Ναι έθιξα το θέμα του πολιτισμού. Να σας πω μόνο πως υπάρχει ένα κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος που φυτοζωεί, δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς παρά τις προσπάθειες του διευθυντή και των ανθρώπων που είναι εκεί. Δεν μπορεί να κάνει παραγωγές. Βρήκα τους ηθοποιούς που παίζουν στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» να ζουν σε ένα ξενοδοχείο στο λόφο του Στρέφη, όπου έχουν κοινόβιο και λένε εμείς είμαστε προνομιούχοι. Τα ΔΗΠΕΘΕ έχουν πεθάνει, επιχορηγήσεις δεν υπάρχουν, αυτοί πάλι που είχαν ευνοηθεί από τις επιχορηγήσεις βρίσκουν πάλι τρόπους να πάρουν χρήματα. Πλέον όλοι βρισκόμαστε σε πλήρη ένδεια. Ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας ,ο κ. Παύλος Γερουλάνος, δεν δέχτηκε ποτέ κανέναν από το Σωματείο μας. Ο πολιτισμός έχει δεχτεί πολύ μεγάλο χτύπημα.
Πώς μπορεί ο πολιτισμός που έχει «μαραθεί» να διαγράψει τη δική του πορεία κόντρα στα εμπόδια που εμφανίζονται μπροστά του;
Όποιες και να είναι οι προθέσεις, από όπου και αν προέρχονται ο πολιτισμός προχωράει και μάλιστα σε τέτοιους καιρούς η λύση είναι οι πολιτιστικές δυνάμεις να ενωθούν και να δουλεύουν διαφορετικά πια, όπως έκαναν και παλιά και γυρνούσαν τα χωριά και τον κόσμο και πλέον και οι νέοι θα πρέπει να φτιάξουν μεταξύ τους συνεταιριστικές δουλειές. Ο πολιτισμός πάντως δεν θα πεθάνει, να είστε σίγουροι γι΄ αυτό!
Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που αποτελεί κοινωνική μάστιγα ουσιαστικά, είναι αυτό της ανεργίας, η οποία έχει φτάσει στο «κόκκινο» πλέον λόγω οικονομικής κρίσης. Τι έχετε να πείτε στους νέους που βλέπουν τα όνειρά τους να καταβαραθρώνονται;
Πάντοτε υπήρξαν τέτοιες εποχές, πάντα οι νέοι είχαν όνειρα και το κουράγιο να παλέψουν για αυτά και πρέπει να το βρίσκουν αυτό το κουράγιο. Όσο για τους πολιτικούς που κλαίνε, θεωρώ πολύ υποκριτικό το κλάμα τους. Δηλαδή να βγαίνουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και να κλαίνε για τους νέους που φεύγουν και για όσους αυτοκτονούν. Οι αντιστάσεις μας δεν πρέπει να μειωθούν. Επιβάλλεται να κερδίσουμε αυτά που μας ανήκουν και ειδικότερα οι νέοι άνθρωποι.
Πολλοί νέοι όμως εγκαταλείπουν την Ελλάδα και φεύγουν στο εξωτερικό…
Ασφαλώς και δεν είναι μόνο νέοι άνθρωποι είναι και μεγαλύτεροι. Είναι μεγάλη πληγή αυτό. Όμως και εκεί γίνονται τα ίδια και σιγά σιγά θα πάψει η μετανάστευση να αποτελεί σωτηρία.
Μιλήσατε για τις αυτοκτονίες που είναι ένα άλλο εξίσου σοβαρό θέμα. Δεν φαίνεται όμως να «ιδρώνει» το αυτί τους…
Η αλήθεια είναι ότι το συζητάνε πάρα πολύ μέσα στη Βουλή, αλλά ποιος έχει την ευθύνη δεν ξέρω. Φαρισαίοι είναι όλοι; Τι να πω. Το λένε έτσι για να βγάλουν λόγο…
Έχετε πει χαρακτηριστικά πως κάποια πολιτικά πρόσωπα επιδίδονται σε ρεσιτάλ υποκριτικής. Σε ποιους αναφερόσασταν;
Σε όσους το κάνουν. Όποιος έχει τη μύγα ας μυγιαστεί, εγώ δεν μπορώ να πω ονόματα, όχι ότι φοβάμαι απλώς μπορεί να αδικήσω μερικούς πρωταγωνιστές!
(γέλια)
Προηγουμένως στείλατε ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι ο πολιτισμός δεν θα πεθάνει. Είστε το ίδιο αισιόδοξη για το μέλλον της Ελλάδας και των πολιτών της;
Το μέλλον εξαρτάται από τις αποφάσεις του λαού μας, όταν ο λαός μας πάρει την εξουσία στα χέρια του, τότε το μέλλον θα προχωρήσει…
0 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε τη γνώμη σας: