Τα τούρκικα σίριαλ έχουν «τσακίσει» τους ηθοποιούς

Συνέντευξη: Φωτεινή Παπαδάκη

 Η «Ερατώ», που δεν ένιωσε ποτέ τον έρωτα, η Κατερίνα, που από παιδί ονειρευόταν να γίνει πυρηνικός επιστήμονας, η Διδασκάλου που τελικά κατέκτησε το θέατρο… τρεις γυναίκες σε ένα σώμα, τρεις ζωές σε μια ψυχή. Μήπως όμως αυτό δεν σημαίνει ηθοποιός;

H Κατερίνα Διδασκάλου, μιλά για την οικονομική κρίση που έχει τσακίσει τους ηθοποιούς και στέλνει το δικό της μήνυμα για τα τουρκικά σίριαλ που έχουν κατακλύσει την ελληνική τηλεόραση.

Για δεύτερη συνεχή χρονιά ανεβαίνει το επιτυχημένο έργο «η πόρνη από πάνω». Τι σας γοήτευσε στο κείμενο κ. Διδασκάλου και που οφείλεται αυτή η επιτυχία;

Το κείμενο ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Διαβάζοντάς το δοκιμαστικά στη μητέρα μου μου έκανε εντύπωση που ο γιος μου στην αρχή είπε «ωχ ακόμα ένα καινούριο έργο», όμως μετά άφησε το playstation και ήρθε και έμεινε μέχρι το τέλος.

Δηλαδή η συμπεριφορά του γιου σας ήταν στοιχείο «κλειδί» για την επιτυχία του έργου;

Ναι, γιατί συνήθως δεν συμπεριφέρεται έτσι. Έρχεται, με βλέπει στις παραστάσεις αλλά να ακούσει ένα έργο prima vistaαπό την αρχή μέχρι το τέλος μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Δεν είναι ότι το έπαιζα εκείνη τη στιγμή ή μου κράταγε λόγια, κάτι που κάνει συνήθως όταν έχω διαλόγους. Ήρθε και το «ρούφηξε» και αυτό μου έδωσε αμέσως την αίσθηση ότι κάτι καλό γίνεται με αυτό το έργο.

Είπατε λοιπόν ότι το έργο σας άγγιξε από την αρχή. Η ηρωίδα του έργου, η Ερατώ σας γοήτευσε;

Σίγουρα με γοήτευσε. Μάλιστα, ένα πρόσωπο που με βοήθησε να κατανοήσω την ηρωίδα ήταν η Όλγα, η οποία ήταν στα σεμινάρια θεάτρου που έκανα σε ερασιτέχνες ηθοποιούς πέρυσι σε ένα πνευματικό κέντρο. Η κοπέλα αυτή μου έδειξε ακριβώς αυτή την ηρωίδα.

Έχετε ανακαλύψει κάποια κοινά σημεία στο χαρακτήρα και τη συμπεριφορά της Ερατώς;

Όχι. Με την Ερατώ δεν έχουμε κοινά σημεία, πέρα από την υπομονή της. Καταρχήν δεν είχα ποτέ βάναυσους άντρες στη ζωή μου , είχα έναν υπέροχο σύντροφο και πατέρα, αλλά και από τους άλλους συντρόφους της ζωής μου δεν έχω κανένα παράπονο.

Ίσως τελικά το γοητευτικό να είναι που δεν έχετε κοινά σημεία;

Ναι είναι ένα πολύ γοητευτικό στοιχείο γιατί αυτό με ωθεί σε περισσότερο ψάξιμο και όταν η κόρη μου το πρωτοείδε και μου είπε «περπατάς και μιλάς αλλιώτικα» κατάλαβα ότι είμαι σε καλό δρόμο.

Το αναγνωστικό κοινό σας έχει συνηθίσει να ενσαρκώνετε το ρόλο της «μοιραίας γυναίκας», ίσως επειδή είναι κάτι που αποπνέετε και βγαίνει αβίαστα από μέσα σας…

Μου το έχουν πει για να είμαι ειλικρινής κατά καιρούς, αλλά ναι είναι κάτι για το οποίο δεν προσπαθώ. Θεωρώ ότι αντανακλάται η ψυχή του ανθρώπου. Όταν δεν προσπαθείς για κάτι και απλώς πορεύεσαι και κάνεις τη δουλειά σου σωστά, χωρίς να επιδεικνύεσαι αυτό το εισπράττει ο κόσμος.

Στο έργο αναφέρεται μια πόρνη στο από πάνω διαμέρισμα και οι ενέργειες εκείνης αφυπνούν την Ερατώ. Πώς εισέπραξε ο κόσμος την ιδέα μια πόρνη να γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από μια νοικοκυρά;

Πολύ θετικά και τα σχόλια που λαμβάνω εγώ είναι πολύ θετικά. Τώρα όσον αφορά την αντίληψη που κυριαρχεί για τις πόρνες, είναι γεγονός ότι ζούμε σε μια πολύ υποκριτική κοινωνία.

Ως Κατερίνα πώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο της πόρνης;

Οι πόρνες κατά τη γνώμη μου είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της κοινωνικής αλυσίδας, εμάς τις υπόλοιπες γυναίκες μας προφυλάσσουν από πολλές κακοτοπιές.

Ως Ερατώ συμπάσχετε και ζηλεύετε την πόρνη στο πάνω διαμέρισμα…

Την Ερατώ την αφυπνίζει η πόρνη από πάνω, τη διδάσκει κι αυτό το βλέπουμε πολύ καθαρά. Η Ερατώ δεν μιλάει ούτε για μια στιγμή άσχημα για αυτή τη γυναίκα, τη ζηλεύει γιατί αυτή δεν έχει απολαύσει την χαρά που μας δίνει η ερωτική επαφή και ακούει την άλλη από πάνω η οποία το έχει «σχοινί γαϊτάνι» να πηγαίνει με διαφορετικούς άντρες συνέχεια και έτσι λέει χαρακτηριστικά «ποιο πολύ την νοιάζονται αυτοί οι πελάτες της παρά εμένα ο σύζυγός μου».

Θεωρείτε πως το όνομα «Ερατώ», που είναι μια από τις εννέα μούσες της ελληνικής μυθολογίας, όνομα που προέρχεται από το έρως-έρωτα της ταιριάζει, αφού ουσιαστικά ο έρωτας λείπει παντελώς από τη ζωή της;

Εγώ βρίσκω ότι το Ερατώ της ταιριάζει απόλυτα, γιατί το γεγονός ότι την απορρίπτει ο άντρας της δεν την κάνει ούτε άσχημη ούτε λιγότερη ερωτική. Η Ερατώ απλώς αισθάνεται άσχημη, γιατί υπάρχει ένας άντρας που με το που πέφτει στο κρεβάτι της γυρνάει την πλάτη και ροχαλίζει δίπλα της, δηλαδή την απορρίπτει ως γυναίκα.

Εσείς έχετε αισθανθεί ποτέ έτσι;

Όχι δεν θα το έλεγα, γιατί όπως σας είπα ήμουν τυχερή στους συντρόφους μου. Θεωρώ βέβαια πως μας πλησιάζουν οι άνθρωποι που μας αξίζουν, δηλαδή φταίμε κι εμείς για τις επιλογές που κάνουμε.

Στο έργο η Ερατώ επιλέγει έναν άντρα με βάση το πρότυπο του πατέρας της. Τελικά μας επηρεάζει πολύ το πατρικό πρότυπο, έτσι δεν είναι;

Σαφώς και μας επηρεάζει. Και βλέπουμε πως η Ερατώ θέλει να ξεφύγει από αυτό τον πατέρα τον βάναυσο και ουσιαστικά επιλέγει το ίδιο μοτίβο άντρα, επηρεασμένη από τα βιώματά της. Αυτός ο άντρας ήταν ένα καταφύγιο για εκείνη.

Μιλήσατε για επιλογές και ότι εσείς επιλέξατε να γίνετε ηθοποιός, δεν έγινε κατά τύχη λοιπόν. Τύχη δεν είναι ούτε το γεγονός ότι έχετε συνδυάσει και καριέρα και οικογένεια. Αλήθεια, πώς τα καταφέρνετε; Έχετε θυσιάσει ποτέ οικογενειακές στιγμές για χάρη της δουλειάς σας;

Αυτό συμβαίνει όταν παίζεις ανήμερα Χριστούγεννα, ανήμερα Πρωτοχρονιά, αλλά δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Έχω αποφασίσει και έχω πει και στα παιδιά μου  ότι είναι επιλογές. Δεν το θεωρώ θυσία, αλλά επιλογή. Ούτε προς τα παιδιά μου θεωρώ θυσία όταν άφησα δουλειά για να είμαι μαζί τους, ούτε το αντίστροφο. Είναι συνειδητή επιλογή, δηλαδή στα 17 μου ήξερα ότι έτσι θα είναι η ζωή μου.

Επομένως ήσασταν συνειδητοποιημένη από πολύ νωρίς, το αποφασίσατε δεν ήταν κάτι που προέκυψε…

Όχι το ήξερα από τα 17 μου χρόνια. Δεν είχα πει ποτέ μου όταν ήμουν παιδί πως θέλω να γίνω ηθοποιός. Θυμάμαι όταν γυρίζαμε από τον κινηματογράφο, όπου βλέπαμε τότε ελληνικές ταινίες ενώ ετοιμαζόμουν να πάω για ύπνο έκανα όλες αυτές τις δουλειές, το πλύσιμο των δοντιών ή να βάλω τις πιτζάμες μου και αισθανόμουν ότι με παρακολουθεί ο πρωταγωνιστής. Ήταν αστείο! Ερωτευόμουν πάντα τους πρωταγωνιστές και αισθανόμουν ότι με κοιτάνε και έτσι ο τρόπος που κινούμουν και μιλούσα ήταν αλλιώτικος, σαν να με παρακολουθεί κάποιος. Όταν ήμουν στα 12 έλεγα πως θα γίνω πυρηνικός επιστήμονας.

Και πως μπήκε το μικρόβιο του ηθοποιού μέσα σας;

Στα 15 μου όταν ήμουν στο γαλλικό ινστιτούτο έκανα τη Μαίρη στη φαλακρή τραγουδίστρια του Ιονέσκο και στο Γαλλικό ινστιτούτο, στην Καλαμάτα όπου υπηρετούσε ο πατέρας μου ήρθε ένας φίλος μου και μου είπε «τι έγινε Κατερίνα, ετοιμαζόμαστε για το Εθνικό»; Τότε μπήκε μέσα μου ένα σποράκι. Στο σχολείο ήμουν πάντα εκείνη που είχε τον πρώτο ρόλο στα σκετς. Είχα ξεχωρίσει γιατί είχα δυνατή και καθαρή φωνή και θυμόμουν πάντα τα ποιήματα δεν σταματούσα ποτέ. Μέχρι τώρα δεν έχω ξεχάσει ποτέ λόγια πάνω στη σκηνή.

Από παιδί λοιπόν είχατε εμφανίσει κάποιο ταλέντο… Σίγουρα τότε ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα για έναν άνθρωπο που θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα αυτό. Σήμερα με την οικονομική κρίση πόσο εύκολο είναι να γίνει κάποιος ηθοποιός και να επιβιώσει στο χώρο;

Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο για ένα νέο παιδί αυτή την εποχή, θα πρέπει να παλέψει όμως. Η οικονομική κρίση σίγουρα έχει επηρεάσει όλους μας…

Εσάς πόσο σας έχει επηρεάσει;

Και εμένα με έχει επηρεάσει, αλίμονο. Βέβαια θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί μέσα από όλη αυτή την κρίση δεν σταμάτησα να δουλεύω. Μπορεί να μην γίνεται καθόλου τηλεόραση ή να μην πληρώνει η τηλεόραση, αλλά έχω προτάσεις και για ταινίες, δουλεύω και έξω και κάνω παραγωγές και έξω, θέατρο και σινεμά. Εντάξει δόξα τω θεώ δεν πεινάω, αλλά όσο να ΄ναι βλέπω τη διαφορά. Εγώ ήμουν συνηθισμένη σχεδόν κάθε χρόνο να κάνω μια τηλεοπτική δουλειά και μια θεατρική.

Μιλήσατε για την τηλεόραση. Ποια είναι η γνώμη σας για τα τούρκικα σίριαλ, που έχουν κατακλύσει την ελληνική τηλεόραση;

Τα τούρκικα σίριαλ ήταν η φθηνή λύση, γιατί ήταν έτοιμα αγορασμένα για να «αποφευχθούν» οι παραγωγές που πρέπει να πληρωθούν επί τόπου. Είναι κάτι που έχει «τσακίσει» τους ηθοποιούς. Δεν είναι όλα τα τούρκικα για τα σκουπίδια, προς θεού, απλώς παράγινε το κακό.

Στην τηλεόραση κατά καιρούς παίζονται σε επανάληψη έργα στα οποία έχετε παίξει. Τα παρακολουθείτε;

Ελάχιστα. Γενικά δεν τα βλέπω και δεν αφήνω και τα παιδιά μου να βλέπουν στην τηλεόραση τις ερωτικές μου σκηνές. Δεν είναι και το καλύτερο να βλέπουν τη μαμά τους σε ερωτικές περιπτύξεις.

Πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να παίξεις σε μια ερωτική, αποκαλυπτική σκηνή και να ξέρεις ότι μπορεί το παιδί σου να το βλέπει αυτό;

Εκείνη την ώρα δεν το σκέφτεσαι. Είναι στα πλαίσια της δουλειάς μας αυτό το πράγμα. Σίγουρα η έκθεση είναι κακό πράγμα και η σωματική και η ψυχική. Όμως, από την αρχή είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό, έτοιμοι και θαρραλέοι!

Λόγω του επαγγέλματός σας έρχεστε σε επαφή με πολύ κόσμο και ανάμεσά τους και γυναίκες. Τι σχόλια ακούτε από άλλες γυναίκες;

Είμαι πολύ χαρούμενη που απολαμβάνω θαυμασμό από γυναίκες και ακούω κολακευτικά σχόλια. Εγώ μέσα μου δεν αισθάνομαι η «μοιραία γυναίκα», αλλά μια τρίτεκνη μαμά που δουλεύει πολύ σκληρά για να πληρώνει τους λογαριασμούς και να μεγαλώνει τα παιδιά της και απλώς η δουλειά που κάνω είναι πολύ εκτεθειμένη.

Ως Ερατώ αναρωτιόσαστε αν η ζωή είναι ένα κέντημα που ουσιαστικά εμείς επιλέγουμε μόνο το χρώμα της κλωστής. Τι πιστεύετε εσείς;

Εγώ πιστεύω στις συγκυρίες αλλά πιστεύω και στις επιλογές. Δηλαδή κατά τη γνώμη μου παίζουν ρόλο οι επιλογές μας και το να κυνηγάμε το όνειρό μας, αλλά όπως έλεγαν και οι αρχαίοι και συγκεκριμένα ο Μένανδρος «Θέλω τύχης σταλαγμόν ή φρενών πίθον», που σημαίνει ότι προτιμότερη είναι μια σταλαγματιά τύχης, από ένα πιθάρι μυαλά, όλα τα αλλάζει στη ζωή λίγη τύχη…